Madrid reisverhaal

Reisverhaal Madrid

20 tot 24 september 2018


Donderdag 20 september

Om 4 uur loopt de wekker af, ultra vroeg, maar bewust want we willen niet in de file terecht komen op de E40 richting Brussel. De vlucht hebben we geboekt bij Brussels Airlines en daar zijn we al heel tevreden over want de laatste tijd zijn er alsmaar meer problemen met de vluchten van Ryanair, gaande van stakingen tot zonder enige redenen afgelaste vluchten.

We vertrekken om 5 uur en eens we op de autosnelweg komen, prijzen we ons gelukkig want het is al bij al toch al aardig druk. Iets na 6 uur arriveren we al op Brussels Airport, beter bekend als Zaventem.

In eerste instantie hadden we inlichtingen ingewonnen voor luchthavenvervoer maar als we de prijzen hoorden die ze hiervoor vragen, hebben we beslist om zelf naar de luchthaven te rijden en parkeerplaats te boeken wat heel wat goedkoper uitkwam. Via het internet heb ik dan een parkeerplaats geboekt in de Reservation Zone, een afgesloten parking waar je aan het hek je reservatie moet scannen waarna je naar binnen kan rijden. Het is amper 160 meter lopen naar de vertrekhal waar het nog heel rustig is.

We drinken een koffie en eten een klein ontbijt en al met al is het nog lang wachten, maar goed, beter relax wachten hier dan stress krijgen in de file op weg hier naartoe.

Om 8u40 worden de infoborden aangepast en krijgen we de gate te zien waar we heen moeten en we hebben geluk want het is de dichtstbijzijnde gate waar we op dat moment staan. We staan er bij de eerste tien personen en achter ons groeit de rij alsmaar aan. Het boarden begint al om 8u55 en het vliegtuig zit aardig vol, er zijn nog amper lege plaatsen.

We stijgen op om 9u25 en rond 11u30 begint het vliegtuig te dalen, het taxiën duurt nog een tijdje en rond 12 uur kunnen we Adolfo Suárez Madrid – Barajas Airport binnenlopen.

We nemen een taxi naar het hotel want met de metro moeten we een tweetal keer overstappen en aangezien we kampioen zijn in het verdwalen met het openbaar vervoer nemen we het zekere voor het onzekere. We kunnen ook de luchthaven bus nemen naar het centrum maar dan eindigen we in Atocha station, een eind van het hotel en moeten we ook nog een andere bus of metro nemen naar het historische centrum. Dus zoals gezegd, een taxi en die hanteren een vaste prijs, voor 30 euro brengen ze je van de luchthaven naar het centrum van de stad.

Hostal Art Madrid is een één ster hotelletje in het historische centrum, amper 400 meter lopen van de Plaza Mayor en de Puerta del Sol. Het situeert zich in een oud gebouw op de tweede verdieping, hetgeen hier vrij gewoon is. We hebben zelfs gebouwen gezien waar een hostal is op de tweede verdieping en een ander hostal op de derde verdieping. We worden vriendelijk en heel hartelijk ontvangen bij de receptie waar er beschikbaarheid is aan stadsplannen en allerlei kortingsbonnen. Ook de kamers zijn meer dan in orde, heel netjes en proper, er is zelfs een minibar en een tafeltje met 2 stoelen, een kleine tv en een waterkoker. De badkamer is klein maar ook een haardroger is voorhanden. Op het bed liggen de handdoeken opgevouwen in de vorm van een olifant met een slurf, werkelijk fantastisch. Art Madrid is een echte aanrader en dan nog eentje voor een betaalbare prijs.

We lopen terug de straat op en eten een Menu del Día in Cafe del Patio, amper 50 meter van het hotel. De tafels staan rond een kleine binnenplaats en het is er aangenaam vertoeven.

Daarna lopen we naar de Plaza Mayor, Madrids beroemdste plein met fantastisch mooie gebouwen en het beeld van Filips III te paard. Rondom het plein wemelt het van de restaurants en cafés met grote uitnodigende terrassen.

We wandelen richting Palacio Real en komen in de Mercado De San Miguel. In eerste instantie verwachten we een markt te zien met artisanale streekproducten maar het is eerder een markt waar je in één van de vele gelegenheden iets kan drinken vergezeld van één of andere tapas. Het is er overvol met horden mensen en langs de ene kant begrijp ik dit niet echt, bij zo een mooi weer zit ik liever op een terras dan in een gigantisch drukke en overbevolkte overdekte markt. Het is dus niet echt ons ding en zo lopen we al vlug weer naar buiten waar we iets gaan drinken op een terrasje. Overal staan parasols en dat is ook wel nodig want het is warm, heel warm, 32 graden en de zon brandt.

Daarna volgen we de Calle Mayor richting Palacio Real en komen eerst aan de Catedral de la Almudena maar die lopen we voorbij omdat we tickets hebben voor het Palacio Real en de koninklijke keuken. De keuken moet bezocht worden onder begeleiding van een gids en daarvoor moeten we om 16u10 aanwezig zijn. Voor dit bezoek aan het paleis hebben we al tickets geboekt via het internet want de wachtrijen aan het paleis kunnen gigantisch zijn.

Bij het binnenkomen van het Palacio Real wordt alles gescand zoals op de luchthaven, anders kom je er niet in.

De koninklijke keuken is overweldigend en enorm groot met verschillende zalen, in de wijnkelder liggen een paar zeldzame flessen uit lang vervlogen tijden, eentje dateert zelfs van 1916.

Daarna kunnen we vrij het paleis bezoeken op eigen tempo. In de eerste zalen mag nog gefotografeerd worden maar in de meest indrukwekkende zalen niet meer. Ik snap niet echt waarom want op het einde komen we in de shop en daar liggen boeken met foto’s van alle zalen, ook degene die je niet mag fotograferen. Of zouden ze anders geen boeken meer verkopen?? Het zij zo, ik heb in elk geval geen boek gekocht.

De zalen in het paleis zijn rijk gedecoreerd met zijden behang, mooie fresco’s, weelderig bladgoud, kostbare kunstwerken, plafondornamenten en schilderingen. Het paleis is een pareltje en één van de meest schitterende paleizen die we al ooit gezien hebben.  De troonzaal met bronzen leeuwen, de weelderige en gigantische banketzaal voor gala’s en de koninklijke kapel springen het meest in het oog.

Bij het buitenkomen valt de hitte als een deken op ons en nogmaals begrijpen we waarom de zuiderlingen zo houden van een siësta. In de eerste beste cerveceria gaan we een halve liter drinken die ijskoud geserveerd wordt.

Daarna vinden we het genoeg geweest voor vandaag, het was een korte nacht en een drukke dag mede door de hitte die ons afmat. Wat volgt is een rustige avond op de kamer in het hotel.


Vrijdag 21 september

Deze morgen maken we gebruik van de waterkoker op onze kamer en drinken daar koffie, thuis ontbijten we immers ook nooit.

Rond 9 uur gaan we op pad en lopen naar de Puerta del Sol, één van de bekendste blikvangers van Madrid na de Plaza Mayor. Op het plein staat een enorm 9 meter hoog standbeeld van Charles III.

Op dit moment is de temperatuur ongeveer 18 graden en heel aangenaam.

Aan één van de vele kiosken kopen we een kaartje voor de Madrid City Tour Bus, de hop on hop off bus voor twee dagen. De bus doet twee verschillende routes aan n.l. Ruta 1 Madrid Histórico en Ruta 2 Madrid Moderno.

Vandaag volgen we Ruta 2 omdat we in eerste instantie een bezoek willen brengen aan het Estadio Santiago Bernabéu, de thuisbasis van Real Madrid. Het stadion opent zijn deuren pas om 10 uur maar het is er al vrij druk. We kunnen de lange wachtrijen aan de kassa voorbijlopen omdat ik van thuis uit al tickets geboekt heb via het internet.

Het stadion is enorm en meer dan indrukwekkend en we starten de tour op het hoogste punt van het stadion. De tour is niet begeleid en zo kan iedereen op eigen tempo het bezoek afwerken. Vervolgens komen we in de zalen met videobeelden op de beide wanden en een tentoonstelling van alle behaalde bekers en trofeeën van de club.

In “The Kings of Europe” kamer staan de 13 Europese Cup bekers tentoongesteld, vergezeld van spectaculaire audio en videobeelden en een regen van gouden confetti.

We komen op alle etages van het stadion, plaatsen die voorbehouden zijn voor bestuursleden, autoriteiten en speciale gasten, en uiteraard de plaatsen voor de gewone burgers en telkens is het beeld weer anders.

De kleedkamers zijn naar ons gevoel pover ingericht, iedere speler heeft zijn zitplaats en kastje met zijn foto en truitje aan de wand. Thibaut Courtois die pas zijn transfer van Chelsea naar Real Madrid gemaakt heeft, heeft zijn zitje in een klein hoekje. Ervoor staat nog een scherm geplaatst en we hebben het gevoel dat hij hier niet echt welkom is en Navas nog altijd de voorkeur geniet, hoewel Courtois toch de beste doelman ter wereld is. De kleedkamers van de bezoekers zijn meer dan pover, zij hebben enkel een zitje met daarboven een haak waar zij hun kleren kunnen hangen. We hebben vroeger ook al Camp Nou in Barcelona bezocht en dat stadion is toch van een ander kaliber met meer luxe en grandeur.

We komen in de tunnel waar de spelers wachten voor zij het veld opkomen en krijgen ook de gelegenheid om plaats te nemen in de zitjes waar de trainer en de reservespelers zitten.

Als laatste komen we in de obligate shop terecht waar men alles kan komen wat te maken heeft met voetbal en Real Madrid. Van elke speler zijn shirtjes beschikbaar en dat in alle maten maar de prijzen zijn navenant aan het imago van de club. Voor een shirtje, en dan enkel het shirtje zonder broekje, vragen ze maar liefst 169,95 euro!

In het hotel kregen we kaartjes voor een gratis gift bij het stadion. Als we ernaar vragen, sturen ze ons van het kastje naar de muur. Op die manier hoeft het al niet meer voor ons en we gooien de kaartjes dan maar in de dichtstbijzijnde afvalbak.

Na het bezoek stappen we terug op de hop on hop off bus om even later terug af te stappen aan de Puerta de Alcalá, een monumentaal poortgebouw uit graniet van 19,5 meter hoog dat in 1769 werd ontworpen.

In een klein etablissement vragen we een sandwich mixto waarvan we denken dat dit een belegd broodje zal zijn met ham en kaas maar er wordt ons een croque-monsieur geserveerd. Dit konden we nochtans van op voorhand geweten hebben omdat we in onze Spaanse lessen geleerd hebben dat een belegd broodje een bocadillo is in het Spaans. Echter geen nood, het is lekker en meer dan genoeg voor deze middag.

We lopen Parque del Retiro in en de temperatuur is ondertussen al aardig opgelopen naar 33 graden, de zon brandt ongenadig en we proberen zoveel mogelijk de schaduw op te zoeken. Het park is de groene long van de stad en dé plek waar de Madrileños hun weekends doorbrengen. Het park is groot met beelden en sculpturen, een botenmeer, straatartiesten en circusacts, allerlei faciliteiten en kiosken met eten en drinken. Talrijke mensen hebben een roeibootje gehuurd en varen een rondje op het meer met zicht op het monument voor Alfonso XII, een gigantisch monument met een ruiterstandbeeld van de koning en een indrukwekkende zuilengalerij met bronzen beelden.

Daarna stappen we terug op de bus en passeren terug de Puerta del Sol waar een lange rij mensen staat aan te schuiven aan de winkel van Apple. De nieuwe IPhone wordt gelanceerd en blijkbaar zijn er heel wat gegadigden. De winkel zelf staat aardig vol mensen en de wachtenden, die met mondjesmaat worden toegelaten, krijgen een grote zwarte parasol in bruikleen om zich te beschermen tegen de brandende zon.

Plaza de Neptuno is een mooi plein met fontein, Neptunus staat op een strijdwagen getrokken door 2 zeepaarden en omgeven door dolfijnen. Het is op dit plein dat Atlético Madrid zijn grote overwinningen viert.

Op Plaza de Colón staat een standbeeld van Christopher Columbus en even verder staat het majestueuze gebouw van de Biblioteca Nacional. Alle pleinen zijn gigantisch met enorme rotondes en het is moeilijk om er foto’s te maken met het drukke verkeer er rond.

Hier nemen we de bus met Ruta 1 om terug te keren naar de Plaza de Cibeles dat we met Ruta 2 blijkbaar gemist hebben. De begeleiders van de ene bus zijn al wat beter dan de andere en geven meer tijd aan de mensen om in en uit te stappen. Onze vorige bus is zelfs niet gestopt aan de Plaza de Cibeles wat één van de mooiste pleinen is van de stad met de Fuente de Cibeles en het Palacio de Cibeles, een enorm wit gebouw dat echt in het oog springt. De Fuente de Cibeles stelt een beeld voor van de godin van de natuur en overvloed, rijdend in een strijdwagen die door leeuwen wordt voortgetrokken. Rond het plein staan fraaie architectonische gebouwen zoals het Palacio de Comunicaciones en het Palacio de Linares. Real Madrid viert zijn grote overwinningen op dit plein en daarvan hebben we in het stadion foto’s en films gezien van de ploeg die het plein betreedt in een open bus, toegejuicht door enorme mensenmassa’s.

Daarna nemen we de bus met Ruta 1 en blijven een hele tijd zitten tot aan de Plaza Mayor. Op die manier zien we dat Madrid toch wel één van de drukste steden ter wereld is plus het feit dat ze ook hier op talrijke plaatsen bezig zijn met wegenwerken wat heel wat hinder met zich meebrengt.

Op de Plaza Mayor is het minder druk dan gisteren en na een drankje op een terras een de ene kant van het plein gaan we een paella mixta eten in Café Bar Los Arcos aan de andere kant van het plein. Het eten is hier goedkoper dan bij ons, een paella kost hier amper 12,50 euro en dan zitten we nog op de Plaza Mayor en niet in één van de zijstraatjes. De paella is lekker maar als ze de rekening brengen wordt er ook brood aangerekend dat we helemaal niet gekregen hebben. Gelukkig spreken we een beetje Spaans en wordt de rekening algauw aangepast. In sommige gelegenheden doen ze wel de moeite om Engels te spreken maar in andere is het uitsluitend Spaans.


Zaterdag 22 september

Om 8 uur loopt de wekker af en na een frisse douche en een tweetal koffie ’s verlaten we om 9u30 het hotel en lopen naar de Puerta del Sol waar het enorm druk is.

Als je ’s morgens op straat loopt, zie je overal de daklozen die slapen onder een groot stuk karton of deken met hun hele hebben en houden. Wat ik niet echt begrijp is dat ze wel horden aan drankflessen en sigaretten hebben die dan naast hun slaapplaats tentoongesteld staan. Wat ik wel begrijp is dat je op die manier echt in de goot belandt.

De Puerta del Sol is een ovalen plein waar tien straten op uitkomen. De naam betekent “Poort naar de zon”. Op de hoek van de Calle del Carmen staat een bronzen beeld van een beer die in een aardbeiboom klimt, het is het symbool van de stad.

Tijdens het wachten op de hop on hop off bus merkt Freddy een grote vlek aan mijn achterbeen op mijn broek. Het lijkt op een verfvlek maar dan met een soort poeder. In een reisgids heb ik gelezen dat het ook een manier is voor zakkenrollers die dan zo hun slag kunnen slaan. Gelukkig is er me niets overkomen maar het is een bewijs dat je in een drukke stad toch altijd op je hoede moet zijn.

We moeten meer dan 10 minuten wachten op de bus en de rij wachtenden groeit altijd aan. Het verkeer is enorm druk en het schiet niet echt op. Als de bus eraan komt, zit die al aardig vol en niet iedereen kan nog mee, die mensen moeten wachten op de volgende bus. Vandaag nemen we Ruta 1, Madrid Histórico en in het begin blijven we een aantal haltes zitten omdat we die gisteren al aangedaan hebben. Gedurende de rit valt het ons op dat maar heel weinig mensen afstappen, iedereen blijft zitten en neemt foto’s vanaf de bus. Zoiets hebben we gisteren ook al ervaren maar dit is niet het principe van een hop on hop off bus. Er rijdt in Madrid nog een andere bus die de helft kost en enkel een city toer doet zonder hop on hop off. Waarom nemen die mensen dan niet die bus??

We stappen af aan de Plaza de España waar zeker 30 personen staan te wachten om op de bus te stappen maar aangezien we maar met 4 personen afstappen moet een groot deel van die mensen blijven wachten op de volgende bus.

Aan het plein is een klein parkje met een fantastisch mooie fontein en een monument opgedragen aan de Spaanse dichter en poëet Miguel de Cervantes. Aan de voet van het monument staan bronzen beelden van Don Quichot op zijn paard en zijn knecht Sancho Panza op een ezel. Het plein wordt omgeven door het Edificio España van 117 meter hoog en de Torre de Madrid van 142 meter hoog.

We willen niet in de rij staan wachten voor een volgende bus en dus lopen we aan de andere kant van het plein door naar de Templo de Debod, een Egyptische tempel op een heuvel. De tempel is omgeven door mooie tuinen en fonteinen en is Madrids oudste parkje. 

Naast Parque de la Montana bevinden zich uitnodigende terrassen met parasols en boompjes waardoor het er heerlijk relaxen is en waar we uiteraard niet kunnen aan weerstaan omdat de temperatuur alweer opgelopen is naar 34 graden. We genieten er van een toast met gerookte zalm en een fris biertje. Het is er heerlijk zitten maar het is niet de bedoeling dat we hier onze namiddag doorbrengen, daarom nemen we terug de hop on hop off richting Puerta de Toledo, een poort van 19 meter hoog en plechtig geopend in 1827 wat meteen de meest recente monumentale poort is die gebouwd is in Madrid.

Bij de Catedral de la Almudena gaan we de neo-Romaanse crypte bezoeken die 20 kapellen met kunstwerken ontworpen door Spaanse kunstenaars en meer dan 400 pilaren bevat.

We lopen te voet terug naar de Plaza Mayor waar het meer dan gigantisch druk is. Bij twee terrassen op het plein vragen we of we iets kunnen drinken maar dat kan niet, we worden er onbeleefd weggewuifd want we kunnen er alleen gaan zitten als we ook iets eten. We hebben al gegeten en men kan niet blijven eten dus is het al goed voor ons, dit zijn in elk geval al twee eetgelegenheden waar we deze avond al helemaal niet meer zullen komen om te eten. In een zijstraatje kunnen we wel iets drinken en daar gaan we dus even relaxen want de zon brandt weer enorm en het is erg heet.

In de vroege avond lopen we terug naar Café Bar Los Arcos op de Plaza Mayor waar we gisteren aten. Ik ga weer voor de paella en Freddy neemt een entrecote, een gigantisch stuk vlees voor amper 18 euro. Naast Los Arcos is een ander etablissement met terras waar op de tafels een aantal wijnglazen staan en waarvan we denken dat het dus ook een hogere prijsklasse zal hebben dan dat waar wij zitten. Als we vertrekken, kijken we op de menu en de prijslijst en de paella kost hier inderdaad dubbel zoveel. Het resultaat is dat dit terras helemaal leeg is en het terras van Los Arcos toch aardig vol.

’s Avonds kijken we op onze kamer naar de match van Real Madrid tegen Espanyol die niet integraal uitgezonden wordt want ik denk dat dit meer betaaltelevisie zal zijn zoals sommige matchen bij ons. Voor de match begint tonen ze beelden van de kleedkamers en de tunnel waar de spelers het veld betreden, dingen die we gezien hebben bij ons bezoek aan het stadion en dat vinden we leuk.


Zondag 23 september

’s Morgens nemen we een taxi naar de Plaza de Toros de las Ventas gelegen in de wijk Guindalera in het district Salamanca in het oosten van Madrid. De arena werd ingehuldigd in 1931 en is de grootste van heel Spanje en de op twee na grootste van de hele wereld, gebouwd in Moorse stijl, met plaats voor 25.000 toeschouwers, met een eigen kapel en ziekenhuis.

Bij het binnenkomen kunnen we een audiogids krijgen mits we onze identiteitskaart of hotelsleutel inleveren. Dat willen we helemaal niet en dus gaan we binnen zonder audiogids. Het is al de vierde stierenarena die we bezoeken in Spanje en die hebben allemaal hetzelfde concept, dus veel uitleg hoeven we niet meer. Aangezien er vanavond een stierengevecht plaats vindt, mogen we niet meer in de ring komen op het zand van Las Ventas, ook de kapel en het ziekenhuis zijn niet toegankelijk. Ik weet nu niet of het bij de laatste twee wel zo zou zijn als er geen gevecht zou plaats vinden maar het bezoek is een beetje een afknapper. De buitenzijde van de arena is wel spectaculair en langs alle zijden staan standbeelden en sculpturen van matadors die de stieren bevechten.

Na dit bezoek nemen we een taxi terug naar de Puerta del Sol waar het weerom enorm druk is. Aan de zuidzijde staat het 18e eeuwse Casa de Correos, het vroegere postkantoor waar later het Ministerie van Binnenlandse Zaken kwam. Nu zetelt hier de regionale overheid. Voor het gebouw is in het voetpad een grote tegel ingeplant met de tekst “kilómetro cero”. Vanaf dit punt worden alle afstanden in Spanje berekend. We lopen door een paar binnenstraatjes en komen algauw weer op de Plaza Mayor terecht wat blijkbaar het kloppende hart van de stad is. Op het plein gaan we iets drinken, op dit moment kan dit nog want even later worden alle tafels gereserveerd voor het middagmaal en kan je nergens gaan zitten als je niets eet.

Daarna checken we in voor onze terugvlucht voor morgen via mobile app. De incheckkaarten worden naar ons emailadres gestuurd en op de luchthaven moeten we enkel de mail met code tonen op onze smartphone om door de douane te komen en het boarden.

In een zijstraatje van de Plaza Mayor eten we een tapas die hier groot zijn in volume en spotgoedkoop. Ondertussen is het alweer erg warm maar in de schaduw onder de grote parasols is het gezellig zitten. Onder elke parasol, en dat is op bijna elk terras, is er een soort afkoelingssysteem dat regelmatig een soort mist uitwasemt dat lekker fris en koel aanvoelt. Het is hetzelfde systeem van afkoeling dat ook gebruikt wordt bij marathons. Bij het eten op een terras wordt er 10 % bijgerekend bij de rekening, dit wordt trouwens duidelijk aangeduid via flyers, dus het geeft geen verrassingen. Het is een beetje hetzelfde systeem als in Frankrijk waar ze zelfs 3 prijzen hanteren, aan de bar, aan een tafeltje binnen of op het terras.

Freddy heeft een tortilla Espanyol en heeft meer dan de helft over van zijn tapas. Op zeker moment komt een bedelaarster met een bordje dat ze drie kinderen heeft en dat ze eten moet kopen voor haar kinderen. Freddy wil haar de rest geven van zijn tortilla maar die wil ze niet, ze wil enkel geld!!!

De bedelaarster wordt algauw weggejaagd van de eigenaar en dat is hier in de meeste gelegenheden zo. Verder wordt wel iedereen op de terrassen lastiggevallen door Afrikanen die allerlei onbenul verkopen, muzikanten die aandringen op een fooi na een deuntje gespeeld te hebben, enz.

Als we verder lopen, ontdekken we een ander klein zijstraatje dat we nog niet gezien hebben en stuiten daar op een Belgische vlag. De vlag staat aan het CafeeKe, een Belgisch café met allerlei Belgische bieren. Het personeel spreekt er wel geen Vlaams of Frans, enkel Spaans of Engels maar bij het afrekenen krijgen we korting omdat we Belgen zijn.

Ons plan om de wijk El Rastro te bezoeken, valt een beetje in het water. Het is zondag en marktdag en het is er meer dan druk, een gigantische mensenmassa wurmt er zich door de nauwe straten en daar houden we niet zo van. El Rastro staat ook bekend voor zakkenrollers en in een mensenmassa hebben ze het nog zo gemakkelijk. We laten El Rastro dus maar zo, het is een volkswijk en ik weet niet echt of het een meerwaarde geeft aan een bezoek aan Madrid. Ook in de omliggende straten zien we duidelijk dat het zondag is, de andere dagen waren ook druk maar nu overtreft het alles.

Het is onze laatste avond in Madrid en om onze verjaardag te vieren, willen we eten op een beter terras op de Plaza Mayor. We gaan dus een terras op waar drie mensen zitten, we worden er afgeblaft door de ober die ons een menukaart smijt alsof het de handschoenen van de koning zijn. We kijken elkaar aan en staan weer op, nagekeken door een verbouwereerde ober die blijkbaar niet snapt waarom we vertrekken. Het valt ons wel op dat meerdere obers een beetje overkomen als ongelikte beren. Is dit het Spaanse en zuiderse temperament? Ze lijken soms op Spaanse furies, handelingen met veel kabaal en erg bruut.

We gaan eten op het terras van Los Galayitos op de Plaza Mayor, een iets duurdere klasse maar het eten is perfect. De solomillo de vaca is het beste stuk vlees dat ik tot nu toe gegeten heb.


Maandag 24 september

’s Morgens nemen we afscheid van de vriendelijke receptioniste, dit verblijf in Hostal Art Madrid was echt top en een absolute aanrader!

We nemen een taxi naar de luchthaven waar we ruim op tijd aankomen ondanks het enorm drukke verkeer in de stad, eenmaal we buiten het stadscentrum komen, schiet het goed op. Bij de controle van onze bagage loopt het al mis, aan de Plaza Mayor had ik een flessenopener gekocht als souvenir met “Madrid” erop. In feite een prul maar ik vond het mooi. De flessenopener wordt gespot in onze handbagage en dus moet ik dat ding achterlaten want het wordt als gevaarlijke item beschouwd. We zijn weer een lesje rijker! Dat hebben we allemaal te danken aan al het terrorisme dat momenteel heerst.

Onze vlucht vertrekt om 11u50 en rond 14u55 landen we op Brussels Airport. We zijn al gauw uit de luchthaven aangezien we enkel reizen met handbagage. Bij de parking loopt ook alles op rolletjes en een beetje later rijden we de parking uit op weg terug naar huis.

Madrid is één van de mooiste city trip die we al gedaan hebben. Het is een stad met een zekere sfeer, een stad die nooit slaapt en eentje die je zeker een keertje moet bezoeken.